نوازش کودکان، استرس را کم می‌کند!

نوازش کودکان، استرس را کم می‌کند!

پزشکان بر این عقیده اند کودکانی که در سال اول زندگی خود از کمبود محبت رنج می برند در معرض خطر اختلالات مغزی و مهارت های اجتماعی قرار دارند. با ویکی ناب همراه باشید تا با نوازش کودکان، استرس را کم می‌کند! آشنا شوید.

ندیدن محبت

دانشمندان کودکان یتیم را مورد مطالعه قرار دادند و در مغز آنها ”حفره سیاهی”‌ یافتند. این همان بخش از مغز است که مسوولیت رشد و تحول در درک احساس و ساخت، عملکرد و هضم عواطف، تجربه زیبایی و لذت، لیاقت و هنر رفتار و برخورد عاقلانه با دیگران را برعهده دارد. به گفته پزشکان: کودکان مادران مبتلا به مشکلات ذهنی، بیشتر در معرض خطر قرار دارند.

ارتباط نوازش و بیماری ها

دانشمندان به قدرت نوازش پی برده اند و حتی از آن در درمان بیماری های گوناگون استفاده می کنند. این لمس و نوازش می تواند از یک دست در دست گرفتن ساده و بغل کردن، تا ماساژهای اختصاصی و حرفه ای باشد. با لمس می توان تب، درد، اضطراب، افسردگی، رفتارهای تهاجمی را مهار کرد، عملکرد سیستم ایمنی را بهبود بخشید و التیام را سرعت داد. فشار خون و سرعت ضربان قلب را کم و جریان هوا را در ریه بیماران آسمی تنظیم نمود، روانشناسان بر این باورند که نوازش و لمس کردن پوست روند کاهش دمای بدن کودکان بیمار را سرعت می بخشد. بسیاری از کودکان به دلیل بروز برخی ناراحتی های روحی و نیاز به لمس محبت والدین دچار بیماری و تب می شوند.

کارشناس پرستاری بخش قلب کودکان بیمارستان شهید رجایی می گوید: زمانی که مادر کودک را پس از عمل جراحی قلب در آغوش می گیرد جریان خون طفل افزایش می یابد و تنفس به حالت طبیعی بازمی گردد، ضمن این که طول مدت بستری کودک نیز کاهش می یابد. وی افزود: بیشترین تاثیر آغوش، پس از جراحی، قبل و پس از استحمام است. همچنین پیشگیری از ابتلای کودک به عفونت از دیگر تاثیرات لمس کردن او پس از جراحی است زمانی که پوست بدن مادر و کودک با هم برخورد می کند باکتری های طبیعی پوست مادر به پوست کودک منتقل می شود و همین امر موجب مقاوم شدن باکتری های مفید در بدن کودک می شود که در نتیجه افزایش وزن گیری و کاهش طول بستری را برای کودک به همراه خواهد داشت.

نتایج تحقیقات

روانشناسان براین باورند که والدین می بایست هر شب پیش از خواب برای کودکانشان لالایی بخوانند و آنها را چند دقیقه در آغوش بگیرند. تحقیقات نشان می دهد: کودکانی که با محبت و مهربانی لمس می شوند، کمتر گریه می کنند یا بیمار می شوند. همچنین هر چه والدین فرزندان را بیشتر نوازش کنند حرکات تهاجمی در کودکان کمتر می شود. هر چه مهر و محبت این نوازش ها بیشتر باشد در خلقیات کودکان تاثیرگذارتر و مثبت تر است. همچنین نوازش باعث کاهش هورومون کورتیزول (هورمون استرس) می شود.

وقتی دو نفر با هم دست می دهند، فشار متوسطی که دو دست به هم وارد می  کنند، یکی از اعصاب دوازده گانه مغز را تحریک می کند و باعث کند شدن ضربان قلب و کاهش هورمون استرس می شود. نکته مهم دیگر این است که با ارتباط جسمی ناشی از نوازش و تماس با کودک، در والدین نیز احساس آرامش و اطمینان ایجاد می شود. ارتباط غیرکلامی که همواره در حین نوازش کودکتان برقرار می شود، جرقه ارتباطی تعاملی و دو طرفه را روشن می کند تا آنجا که این ارتباط می تواند در آینده نیز بین والد و کودک برقرار و ادامه داشته باشد.

هنگامی که کودکان عشق صادقانه دریافت کنند چنان حس عمیقی از امنیت در آنها ایجاد می شود که تقریبا همیشه کمتر نیازمند دیگری هستند. در نتیجه بزرگسالانی که از نظر عاطفی نیازمند هستند، عمدتا آنهایی هستند که هنگام رشد محبت کافی از پدر و مادر ندیده اند یا کسانی هستند که محبت والدینشان یا متغیر بوده یا خالصانه نبوده است.

نکات طلایی:

• اولین رابطه نوزاد با دنیای خارج، از طریق لمس می‌باشد.
• هر چه والدین فرزندان را بیشتر نوازش کنند حرکات تهاجمی در کودکان کمتر می شود. هر چه مهر و محبت این نوازش ها بیشتر باشد در خلقیات کودکان تأثیرگذارتر و مثبت تر است.