عکس نوشته سیمین بهبهانی + اشعار

عکس نوشته سیمین بهبهانی

با سری جدید عکس نوشته های بزرگان با عنوان عکس نوشته سیمین بهبهانی(سیمین خلیلی) و شعر سیمین بهبهانی همراه ویکی ناب باشید.

عکس نوشته وصیت کرده ام

وصیت کرده‌ام بعد از مرگم همراه من

دو فنجان چای هم دفن کنند

شاید صحبت‌های من با خدا به درازا کشید

به‌هرحال دلخوری‌ها کم نیست

شعر سیمین بهبهانی

ای عشقِ گم شده‌ی من

امشب کجای جهانی؟

منم آن شکسته سازی که توام نمی نوازی

‏چه فغان کنم زدستی که گسسته تار ما را

اشعار سیمین بهبهانی

قصه اینجاست که شب بود و هوا ریخت بهم

من چنان درد کشیدم که خدا ریخت بهم

من از شلاق افکار تهی بر خویش می ترسم

ای رفته ز دل

رفته ز بر، رفته ز خاطر

بر من ننگر، تاب نگاه تو ندارم

دلنوشته های سیمین بهبهانی

تو را حق میدهم ای غم

که دست از من نمیداری

که با کمتر کسی این سان

دل غم پروری دیدی

چه کنم؟ دل به که بندم؟

به کجا روی کنم؟ بازگو

ای به کنارِ دگری خُفته‌یِ من

همه آدما ظرفیت بزرگ شدن را ندارند

اگر بزرگشان کنیم گم میشوند

و دیگر نه شما را می بینند

و نه خودشان را بیاییم به اندازه آدمها دست نزنیم

زخم دارم، بی‌شمار

از دوستانی، ناشکیب

ای رفیق مانده در دل، نوشدارویت ،کجاست؟

نبسته ام به کَس دل

نبسته کس به من دل

یکی را دوستش داری

که او دنبال غیر از توست

کجا دیدی جهانی را

به این شوریده احوالی؟

عکس نوشته زندگی را باید زندگی کرد

زندگی را  باید زندگی کرد

آن طور که دلت میگوید

قصه اینجاست

که شب بود و هوا ریخت بهم

من چنان درد کشیدم که خدا ریخت بهم

شروع شادی و

پایان انتظار تویی

گر خوب و گر نه خوب

نوازشگرم تویی

چون نغمهٔ نهفته

به تاری نشسته‌ام

چه رفتن ها كه مى ارزد

به ماندنهاىِ پوشالى

همیشه در خیالِ من

ز شعله گرمتر تویی

چه گرم دوست دارمت

بگذار بمانند حریفان همه چون ریگ

ما آب روانیم که از جوی تو رفتیم

چه کند با غمِ تو این دلِ آشفته ی من؟

هوای زیستن، یا رب چنین سنگین چرا باید؟

مرا هزار اُمید است و هر هزار تویی

آن که تنها خواست ما را

یک نفس تنها مباد

در پس این تیرگی ها، آفتابی نیست

این که با خود می‌کشم هر سو نپنداری تن است

گور گردان است و در او آرزوهای من است

دست تنهایی ات را به سمت هیچکس دراز نکن

تا منت هیچ خاطره ی اشتباهی بر سر بی کسی ‌ات نباشد

چه رفتن ها که می ارزد به ماندن های پوشالی