عکس نوشته گاهی

عکس نوشته گاهی

با عکس نوشته گاهی همراه ویکی ناب باشید.

گاهی وقتا باید یه نقطه بذاری

باز شروع کنی

باز بخندی باز بجنگی

باز بیفتی و محکمتر پاشی

گاهی باید یه لبخند خوشگل

به همه تلخیا بزنی

و بگی ممنون که یادم دادین

به خودم تکیه کنم

گاهی بهتره دو نفر

مدتی از هم دور باشند

تا بفهمند چقدر

به با هم بودن احتیاج دارند

گاهی اوقات

لطف سریع تر از یک گلوله آدم رو میکشه

گاهی هیچ چیزی برای از دست دادن ندارم

لم می‌دهم و به بدبختی‌هایم لبخند می‌زنم

مردم فکر می‌کنند هيچ مشکلی ندارم

اما زندگی بدون مشکل فقط یک خواب است

آدم هم نمی‌تواند همیشه بخوابد

گاهی تنهایی

آواز غمگین پرنده ای است

که هر روز جفتش را می خواند

و نمی داند

که آخرین بازمانده از نسل خویش است

گاهی وقتام فک کن ببین کی روزارو بخاطر تو شب میکرد

گاهی اوقات توهم داشتن شادی

می‌تواند واقعا شادی بیافریند

بی آن که آدم خود متوجه باشد

گاهی اوقات لازم است نگاه کوچکی به گذشته خود بندازید

و به اینکه تا کجا آمده‌اید لبخندی بزنید

گاهی آدم حرف دارد ولی کلمه ندارد

گاهی حرفهای آدم درد دارد صدا ندارد

گاهی وقت ها که آدم به گذشته نگاه میکند

میبیند روزهایی که غمگین و عصبی و افسرده به نظر می آمد

جزو شادترین روز های زندگی اش بوده است

عکس نوشته عاشقانه

گاهی گذشت میکنم

گاهی گذر، معنای این دو فرق میکند

بخشیدن دیگران دلیل ضعیف بودن من نیست

آنها را می بخشم چون آنقدر قوی هستم

که میدانم آدمها اشتباه می کنند

بزرگترین هدیه گذشت، آرامش است

گاهی وقتها آدم

از اوقات خوب زندگی بی خبر است

تا اینکه همه چیز بد می شود

و وقتی به گذشته نگاه می کند

می بیند

چقدر خوشبخت بوده است

و چقدر بیخیال

عکس نوشته گاهی

گاهی خیلی چیز ها داریم

اما بی مهابا

محو تماشای نداشته هایمان هستیم

گاهی کودک باش

جدی بودن را فراموش کن

کودک بودن، کوچک بودن نیست

لذت بردن‌ است

گاهی زیاد بودن

به زیادی بودن تبدیل میشود

اندازه ی بودن هایمان را بدانیم

گاهی آدم فکر می کند دستِ ما نیست که کاری بکنیم یا نکنیم

انگار ما فقط تماشاچی هستیم

گاهی به حساتون اعتماد كنيد

مثلا وقتى حس ميكنيد كه

مثل قبل دوستون نداره

حتما يه چيزى شده كه حسش كردى

گاهی باید از دیگران فاصله بگیری

اگر اهمیت دادند ارزشت را خواهی فهمید

و اگر اهمیتی ندادند خواهی فهمید کجا ایستاده ای

گاهی نه گریه آرامت می کند

و نه خنده نه فریاد آرامت می کند

و نه سکوت

آنجاست که با چشمانی خیس

رو به آسمان میکنی و میگویی

خدایا تنها تو را دارم

تنهایم مگذار

گاهی تمام جمعیت شهر

همان یک نفریست که نیست